سوره واقعه آیات 17 الی 24

[ستاری Sattari]

يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ (17)
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ (18)
لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ (19)
وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ (20)
وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ (21)
وَحُورٌ عِينٌ (22)
كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ (23)
جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (24)

بر گردشان پسرانى هميشه نوجوان به خدمت مى گردند.
با جام ها و آبريزها و ظرف هايى از (شراب و نوشيدنى هاى گورا و) روان (پذيرايى مى نمايند).
از آن نوشيدنى ها نه سردرد مى گيرند و نه مست مى شوند.
و (براى آنان) ميوه هايى از هر چه انتخاب كنند.
و گوشت پرنده از هر نوع كه اشتها دارند.
و زنانى سفيد روى، درشت چشم و زيبا،
همچون مرواريد در صدف.
پاداشى در برابر آنچه انجام مى دادند.
« اكواب » جمع «كوب» به جامِ بدون دسته و لوله گفته مى شود، نظير جام هاى نوشيدنى امروزى.
« اباريق » جمع «ابريق» ظرفى است كه لوله و دسته دارد نظير قورى.
« كأس » به ليوانِ لبريز از شراب و نوشيدنى گويند
 و « مَعين » به معناى نوشيدنى روان است.
 « يصدعون » از «صداع» به معناى سردرد است. (اين كه مى گويند: مصدّع شما نمى شوم، يعنى براى شما دردسر به وجود نمى آورم). « ينزفون » از «نزف» به معناى از دست دادن عقل است و در اصل به معناى خالى كردن تدريجى آب چاه است.
بهترين تعبير در مورد زنان بهشتى، مرواريد در صدف است، كه در عين زيبايى و درخشندگى، از دسترس نااهلان در امان و از نگاه نامحرمان به دور است. «حور عين كامثال اللؤلؤ المكنون»