سوره واقعه آیات 7 الی 15

[ستاری Sattari]

وَكُنتُمْ أَزْوَاجاً ثَلَاثَةً (7)
فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (8)
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (9)
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (10)
 أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (11)
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (12)
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ (13)
وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ (14)
عَلَي سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ (15)
مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ (16)

و (در آن روز) شما سه گروه باشيد.
پس (گروه اول) اصحاب يمين (گروه دست راستى) هستند، اصحاب يمين چه گروهى هستند! (گويى تجسّم سعادتند.)
و (دسته دوم دسته سمت چپ) اصحاب شقاوتند، آن اصحاب شقاوت چه هستند؟ (گويى تبلور بدى هايند.)
(گروه سوم) پيشگامانى (در خيرات هستند كه در گرفتن پاداش نيز)، پيشگامند.
آنان مقرّبان درگاه خداوند هستند.
در باغ هاى پرنعمت خواهند بود.
(آنان) گروه زيادى از پيشينيان (و امّت هاى قبل) خواهند بود
و گروه كمى از متاخّرين.
بر تخت هايى چيده شده و مرصّع
در حالى كه روبروى يكديگرند، تكيه داده اند.

 ميمنة » از «يُمن» به معناى بركت و سعادت
و « مشئمة » از «شؤم» به معناى شقاوت است، بعضى گفته اند: مراد از اين دو كلمه، سمت راست و چپ است. زيرا در قيامت، نامه خوبان به دست راست و نامه تبه كاران به دست چپشان داده مى شود. چنانكه دليل نام گذارى يَمَن و شام، آن است كه يمن، در سمت راست كعبه و شام، در سمت چپ كعبه واقع شده است.
« ثُلّة » به معناى گروه و جماعت است كه به قرينه آيه «و قليل من الاخرين» مراد از آن، جماعتى بزرگ است.
 « سُرر » جمع «سَرير» به تختى كه سرورآور باشد گفته مى شود. « موضونة » به معناى چيده شده و جواهرنشان است.
امام باقرعليه السلام فرمود: تخت هاى بهشتيان، بافته هايى از درّ و ياقوت در ميان دارد.
فرشتگان همه يك دست مؤمن و تسليم فرمانند، «يفعلون ما يؤمرون» جنّيان به دو دسته مؤمن و كافر تقسيم مى شوند، «و انّا منّا المسلمون و منّا القاسطون»
 ولى انسان ها سرانجام به سه گروه تقسيم مى شوند. «كنتم ازواجا ثلاثة» چنانكه در سوره فاطر نيز مردم سه دسته تقسم شده اند. «فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخيرات»
يك گروه، افراد ظالم و گنهكار،
يك گروه، افراد متوسط و ميانه،
 يك گروه، افراد عالى و ممتاز.

در قرآن كريم، براى سبقت و پيشى گرفتن از ديگران مصاديقى بيان شده است، از جمله:
 سبقت در ايمان . «سبقونا بالايمان»
 سبقت در انفاق و جهاد . «لايستوى منكم مَن أنفق من قبل الفتح و قاتل اولئك اعظم درجةً من الّذين انفقوا من بعد و قاتلوا»،«و فى ذلك فليتنافس المتنافسون»
 سبقت در كارهاى نيك. «فاستبقوا الخيرات»
 سبقت در نعمات موعود الهى در بهشت.
امام باقرعليه السلام، مصداق بارزِ «السّابقون السّابقون» را، انبيا و حضرت على عليه السلام، يكى از مصاديق آن را، سبقت گيرندگان به سوى نمازهاى پنج گانه دانسته اند.
منظور از قرب در آيه «أولئك المقرّبون»، قرب منزلت است نه منزل و مكان.
قرب به خداوند با ادّعا حاصل نمى شود، راه و روش و دليل دارد، يهوديان مى گفتند: ما مقرّبان درگاه خدا هستيم. « نحن أبناء اللّه و أحباؤه ولى قرآن مى فرمايد: مقرّبان كسانى هستند كه در كمالات پيشقدم باشند. «و السّابقون السّابقون أولئك المقرّبون»
در تقسيم بندى سه گروه، نام سابقون متأخّر آمده، شايد به دليل آن كه تعدادشان كمتر است، ولى در تجليل، ابتدا از آنان تجليل شده است، سپس از اصحاب يمين و ديگران، چون مقامشان والاتر از ديگران است.