سوره یاسین آیات 7 و 8

[ستاری Sattari]

لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَي أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7)                                                                  
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِيَ إِلَي الأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ (8)

به يقين فرمان (عذاب) بر بيشتر آنان سزاوار گشته است پس ايشان ايمان نمى آورند.
به راستى كه ما در گردن هاى آنان غل هايى قرار داديم، كه تا چانه شان را مى پوشاند در نتيجه سرهاى آنان بالا مانده است (و نمى توانند اطراف و پيش پاى خود را ببينند
اذقان» جمع «ذقن» به معناى چانه و «مقمحون» از «قمح البعير» به معناى سر بالا كردن شتر است. يعنى همان گونه كه به شتر آب عرضه مى شود ولى او سر خود را بالا مى برد، به اين مردم نا اهل نيز حقّ ارائه مى شود، امّا آنان سر خود را بالا گرفت و در برابر حقّ سر تعظيم فرود نمى آورند.
مراد از زدن غل بر گردن آنان، يا كيفر آخرت آنهاست، نظير آيه ى «اذ الاغلال فى اعناقهم»
 و يا مراد وجود عقايد خرافى است كه همچون غل هاى سنگين بر گردنشان است، نظير آيه 157 اعراف كه مى فرمايد: «يضع عنهم اصرهم و الاغلال الّتى كانت عليهم» كه از وظايف انبيا برداشتن خرافاتى است كه همچون غل هاى سنگين آنان را به بند كشيده است. آرى، انبيا مى خواهند غل ها را بردارند ولى خود مردم نمى خواهند.
سپس، قرآن به عنوان یکى پیشگوئى درباره سران کفر و سردمداران شرک، مى گوید:  فرمان و وعده الهى بر اکثر آنها تحقق یافته و به همین دلیل ایمان  نمى آورند  (لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلى أَکْثَرِهِمْ فَهُمْ لایُؤْمِنُونَ).
در این که: منظور از  ...قَول....  در اینجا چیست؟ مفسران احتمالاتى داده اند، ولى ظاهراً، منظور، همان وعده عذاب جهنم براى پیروان شیاطین است،
 چنان که در آیه ۱۳ سوره  سجده  آمده است: وَ لکِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّی لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ أَجْمَعِینَ:  ولى سخن من درباره آنها تحقق یافته، که دوزخ را از جن و انس پر مى کنم ، 
.
به هر حال، این در مورد کسانى است که: تمام خطوط ارتباطى خود را با خدا قطع کرده بودند، 
پیوندها را گسسته، 
و تمام دریچه هاى هدایت را به روى خود بسته بودند، 
و لجاجت، عناد و خیره سرى را به حد اعلى رسانده…
غفلت، زمينه ى كفر است. «فهم غافلون آیه ۶ - فهم لا يؤمنون آیه ۷»
چه جالب است، تشبیهى که از حال بت پرستان لجوج، به چنین انسانهائى شده، آنها طوق  تقلید  و زنجیر  عادات و رسوم خرافى  را بر گردن و دست و پاى خود بسته اند، و
 غلهاى آنها آن قدر پهن و گسترده است که سر آنها را بالا نگاهداشته و از دیدن حقایق محروم ساخته، آنها اسیرانى هستند که نه قدرت فعالیت و حرکت دارند و نه قدرت دید!.
به هر حال، آیه فوق، هم مى تواند ترسیمى از حال این گروه بى ایمان در دنیا باشد، 
و هم بیان حال آنها در آخرت، که تجسمى است از مسائل این جهان، و اگر این جمله به صورت ماضى ذکر شده، مشکلى ایجاد نمى کند، زیرا در بسیارى از آیات قرآن مجید حوادث مسلم آینده با صیغه فعل ماضى بیان شده است،