تجوید در لغت به معنی تکمیل، تحسین و نیکو گردانیدن است و در اصطلاح به قواعد و دستورهایی گفته میشود که به نیکو خواندن قرآن کمک میکنند.
* حضرت امام علی (علیهالسّلام): «الترتیل تجوید الحروف و معرفة الوقوف»*
در تجوید به نحوهٔ صحیح ادای حروف از مخارجشان ( مخارج حروف ) و نیز صفات آوایی هر حرف به تنهایی یا در کنار حروف دیگر پرداخته میشود(صفات حروف و احکام حروف )
از قواعد دیگری که به آن توجه میشود محل وقف و وصل در هنگام خواندن قرآن با توجه به نشانهگذاریها و معنی آیات است
تعریف مختصر این سه عنوان :
مخارج حروف: همانطور که از اسمش پیداست به محل خروج حرف گفته می شود. چگونگی خروج هر حرف از مخرج را تلفّظ حرف می گویند.🗣
صفات حروف: ویژگی ها و مشخصات هر حرف در هنگام تلفّظ را صفت آن حرف می نامند.🖐
احکام حروف: چگونگی ترکیب حروف با یکدیگر و اتفاقاتی که در برخورد با هم دارند را احکام حروف می گویند.