نهج البلاغه حکمت 51 الی 60

[ستاری Sattari]

┄═❁❀❈❈❀❁═┄

عيب تو تا آنگاه كه روزگار با تو هماهنگ باشد، پنهان است.

  #حکمت51

┄═❁❀❈❈❀❁═┄

سزاوارترين مردم به عفو كردن، تواناترينشان به هنگام كيفر دادن است.

#حکمت52

┄═❁❀❈❈❀❁═┄

سخاوت آن است كه تو آغاز كني، زيرا آن چه با درخواست داده مي شود يا از روي شرم، و يا از بيم  شنیدن سخن ناپسند است.

#حکمت53

┄═❁❀❈❈❀❁═┄

هيچ بی نيازی چون عقل و هيچ فقری چون نادانی نيست، هيچ ارثی چون ادب و هيچ پشتيبانی چون مشورت کردن نيست.

#حکمت54

┄═❁❀❈❈❀❁═┄

شكيبایی دو گونه است، شكيبایی بر آنچه خوش نمی داری، و شكيبایی در آنچه دوست می داری.

#حکمت55

┄═❁❀❈❈❀❁═┄

ثروتمندی در غربت،  مانند در وطن بودن است، و تهيدستی در وطن غربت است.

#حکمت56

┄═❁❀❈❈❀❁═┄

قناعت ثروتی است  پايان نا پذير.

#حکمت57

┄═❁❀❈❈❀❁═┄

ثروت، ريشه شهوت هاست.

#حکمت58

┄═❁❀❈❈❀❁═┄

آن کسی که  تو را هشدار داد، مانند كسی است كه  تو را مژده داد.

#حکمت59

┄═❁❀❈❈❀❁═┄

زبان تربيت نشده درنده ای است كه اگر رهايش كنی می گزد.

#حکمت60