نهج البلاغه حکمت 41 الی 45

[ستاری Sattari]

نهج البلاغه حکمت 41 الی 45

  قلب احمق در دهان او، و زبان عاقل در قلب او قرار دارد.

#حکمت41

┄┅═══✼✼═══┅┄

و به يكی از يارانش كه بيمار بود فرمود: خدا! آنچه را كه از  بيماري شكايت داري موجب كاستن گناهانت قرار داد، در بيماري پاداشي نيست اما گناهان را از بين مي برد، و آنها را چونان برگ پاييزي مي ريزاند، و همانا پاداش در گفتار به زبان، و كردار با دستها و قدمهاست، و خداي سبحان به خاطر نيت راست، و درون پاك، هر كس از بندگانش را كه بخواهد وارد بهشت خواهد كرد.

#حکمت42

┄┅═══✼✼═══┅┄

در ياد يكي از ياران، (خباب بن ارت) فرمود: خدا خباب بن ارت را رحمت كند، با رغبت مسلمان شد، و از روي فرمانبرداري هجرت كرد، و با قناعت زندگي گذراند، و از خدا راضي بود، و مجاهد زندگی كرد.

#حکمت43

┄┅═══✼✼═══┅┄

خوشا به حال كسي كه به ياد معاد باشد، براي حسابرسي قيامت كار كند، با قناعت زندگي كند، و از خدا راضی باشد.

#حکمت44

┄┅═══✼✼═══┅┄

اگر با شمشيرم بر بيني مومن بزنم، كه دشمن من باشد، با من دشمني نخواهد كرد، و اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد، و اين بدان جهت است كه قضاي الهي جاري شد، و بر زبان پيامبر امّی (صلی الله علیه واله وسلم) گذشت كه فرمود:
(ای علی! مومن تو را دشمن نگيرد، و منافق تو را دوست نخواهد داشت.)

#حکمت45