سوره یاسین آیات 18 و 19

[ستاری Sattari]

 

 قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (18)
قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ (19)

(كفّار به انبيا) گفتند: ما (حضور) شما را به فال بد گرفته ايم (وجود شما شوم است و مايه ى بدبختى ما) و اگر از حرفتان دست بر نداريد قطعاً شما را طرد خواهيم كرد و از طرف ما عذاب دردناكى به شما خواهد رسيد.
(انبيا در پاسخ) گفتند: شومى شما از خود شماست، آيا اگر پند داده شديد (بايد فال بد بزنيد)؟ بلكه شما قومى اسرافكاريد.
فال بد يكى از خرافاتى است كه در قديم بوده و امروزه نيز در شرق و غرب هست و هر منطقه و قومى به چيزى فال بد مى زنند.
 اسلام آن را شرك دانسته و با جمله «الطيرة شرك»(بحار جلد ۵۵) بر آن خط بطلان كشيده و كفّاره ى آن را توكّل بر خداوند دانسته است. «كفّارة الطيرة التوكّل»(کافی جلد ۸)
فال بد آثار شومى دارد، از جمله:
 سوء ظن به افراد،
ركود در كارها،
تلقين شكست
و احساس حقّارت.
 بدترين آن، فال بد به مقدّسات و اولياى الهى است.

 نکات تفسیری
.
 فالگيرى و فال زدن، از آداب و رسوم جاهلى است. «تطيّرنا بكم»
كسى كه منطق ندارد به خرافات متوسّل مى شود. «تطيّرنا بكم»
انحراف فكرى مقدّمه ى انحراف عملى است. «تطيّرنا بكم... لنرجمنّكم»
يكى از جلوه هاى اسراف، سركشى و طغيان است. «بل انتم قوم مسرفون»
ولى این کوردلان، در برابر آن منطق روشن و معجزات، تسلیم نشدند، بلکه بر خشونت خود افزودند،
 و از مرحله تکذیب، پا فراتر نهاده به مرحله تهدید و شدت عمل، گام نهادند  
گفتند: ما شما را به فال بد گرفته ایم، وجود شما شوم است و مایه بدبختى شهر و دیار ما ! (قالُوا إِنّا تَطَیَّرْنا بِکُمْ)

ممکن است مقارن آمدن این پیامبران الهى، بعضى مشکلات در زندگى مردم آن دیار بر اثر گناهانشان و یا به عنوان هشدار الهى، حاصل شده باشد، چنان که بعضى از مفسران، نیز نقل کرده اند: مدتى نزول باران قطع شد ولى آنها نه تنها عبرتى نگرفتند، بلکه این حادثه را به دعوت رسولان پیوند دادند.
باز به این هم قناعت نکردند، بلکه با تهدیدى صریح و آشکار نیات شوم و زشت خود را ظاهر ساختند، گفتند:  اگر از این سخنان دست برندارید مسلماً شما را سنگسار خواهیم کرد، و مجازات دردناکى از ما به شما خواهد رسید !

اگر بدبختى،
 تیره روزى
 و حوادث شوم، محیط جامعه شما را فرا گرفته،
 و برکات الهى از میان شما رخت بربسته،
 عامل آن را در درون جان خود، در افکار منحط و اعمال زشت و شومتان، جستجو کنید،
نه در دعوت ما، این شما هستید که با بت پرستى،
 هوا پرستى،
بیدادگرى
 و شهوترانى فضاى زندگى خود را تیره و تار کرده، و برکات خدا را از خود قطع کرده اید