pouya kosarizadeh

تماشا کردن یعنی پنجره ات را بسازی تا از آن خودت باشد. کسی که برا خانه اش پنجره قرض می گیرد؟ , آنها که پنجره سازی نمی دانند و باید از دیدگاه افکار این و آن بالا بروند و دزدکی دید بزنند اما واقعیت امور را نمی بینند یا اگر ببینند نمی توانند توضیح دهند و اگر توضیح دهند نصف نمیه و پر اشتباه می گویند فلسفه به تو می آموزد چگونه از پشت پنجره ی ذهن خودت جهان را تماشا کنی.

اگر کسی تو را به ریا و شوآف به کتاب و ورزش متهم کرد , نترس و بگو: ما آنچه هستیم را نمایش میدهیم و این بازنمایی مداوم را به سود جامعه ی محزون , عصبی , فقیر , ناآگاه , معتاد و الکلی می دانیم و بی رحمانه هم دیگر را مشوق هم کنید گرگ از طعنه ی گوسفند نمی هراسد.

وقتی با داشته هاتون می تونین احساس خوشحالی کنید , شما ثروتمندین , همیشه دو اصل را در زندگی خود به یاد داشته باشید: جسارت در بیان عقیده , شجاعت در پذیرش اشتباه.

در این حیطه و ماورای بقا , به صورت متوالی ما به یک ضمیر نا خودآگاه مُتِوَسل می شویم که در جزئیات همین سوژه ها به بخشی از درخشش و صامت بودن اشیا می پردازند و مُحتَمِل بر این است که یک ثقل و ثبوتی را به خود ترجیح بدهند.

همچنان ما در این جهان نسل سوم , مُغایرتی با مسائل ادیانی و ماورا الطبیعه که در بعضی از قسمت های هندسی اشاره شده همانند *مثلث برمودا* که رخدادها و پیش بینی های عجیبی از این صحنه به وقوع پیوسته است را در تدبیر و پیشامدهای نادر و گوناگون به این نوع ضوابط سرلوحه گرفته می شود.